पूर्तता मझ्या व्यथेची, माझिया म्रुत्युत व्हावी
जीवनापासुन या, आता मला मुक्ती मिळावी
वेदनेला अंत नाही, अन कुणाला खंत नाही
गांजलेल्या वासनांची बंधने सारी तुटावी
संपली माझी प्रतीक्षा, गोठ्ली माझी अपेक्षा
कापलेले पंख माझे, लोचने आता मिटावी
सोबती काही जीवाचे, मात्र यावे न्यावयाला
तारकांच्या मांडवाखाली, चिता माझी जळावी
काय मी सांगू तुला अन काय मी बोलू तूझ्याशी
राख मी झाल्यावरी, गीते तुला माझी स्मरावी
कवी : सुरेश भट
No comments:
Post a Comment